Ciekawy projekt artystyczny Telephone: An International Arts Experiment

Warto zwrócić uwagę na ciekawy projekt artystyczny: Telephone: An International Arts Experiment, wirtualną wystawę, której kuratorem jest Nathan Langston. Od dnia otwarcia (20 kwietnia) do dzisiaj liczba odsłon wystawy przekroczyła 100 000 ! Projekt organizowany jest przez #SatelliteCollective z Nowego Jorku. Organizatorzy wybrali 300 artystów ze 159 miast w 42 krajach. Idea wystawy bazuje na dziecięcej zabawie w głuchy telefon, praca stworzona przez jednego twórcę trafia w ręce kolejnego twórcy, który ma za zadanie w swojej pracy uchwycić przekaz z pracy pierwszego artysty (poezja, rzeźba, proza, muzyka, malarstwo, instalacja- wszystkie techniki dozwolone!) W ten sposób tworzy się łańcuch powiązanych ze sobą dzieł.

Dla mnie najbardziej interesujący w tym procesie jest aspekt, na który zwrócił uwagę Casey Kelbaugh (również biorący udział w projekcie): „Fascynuje mnie obserwacja rozwoju wątków! To było niewątpliwie jedno z najbardziej emocjonujących poszukiwań dotyczących procesu twórczego w najczystszej postaci, w jakim brałem kiedykolwiek udział.”

Fotografię Casey Kelbaugh’a można zobaczyć pod linkiem:

http://telephone.satellitecollective.org/works/9# 

Cieszę się, że pośród prac z całego świata mogę zobaczyć wkład naszych polskich artystek Kasi M.Rymarz i Joanny Draszawki. Kasia M.Rymarz stworzyła intrygującą instalację malarską interpretując bogatą w obrazy muzykę autorstwa Ethan’a Woods’a. „Podczas procesu przetwarzania czyjejś pracy [twórcy nie wiedzieli kto jest autorem pracy którą otrzymali, przyp. D.B.] główną trudnością było jak zamienić język muzyki w język sztuki wizualnej. Muzyka daje mnóstwo możliwości dla interpretacji poszczególnych dźwięków. Muzyka jest jak wolność i daje możliwość doświadczenia zupełnie innej przestrzeni. Wydaje się być niemożliwe uchwycenie muzyki i zamienienie jej na kompozycję rządzącą się bardziej zdyscyplinowanymi prawami jaką jest malarstwo. To dlatego zdecydowałam się zrobić obiekt malarski z udziałem światła.”

Poniżej link do instalacji autorstwa Katarzyny M. Rymarz:

http://telephone.satellitecollective.org/works/237

Oraz do muzyki Ethan’a Woods’a tutaj:

http://telephone.satellitecollective.org/works/125 

Jestem pod wrażeniem wątku, który zaczyna się od rysunku Silvino Gonzáles’a Morales’a, będącego interpretacją wyjściowej wiadomości:

Oh God thy sea is so great and my boat is so small.“
— Breton Fisherman’s Prayer

Praca autorstwa Silvino Gonzáles’a Morales’a jest pod poniższym linkiem:

http://telephone.satellitecollective.org/works/3

Następnie wątek prowadzi do rzeźby Amos’a Oaks’a:

http://telephone.satellitecollective.org/works/7

A potem do wiersza Robin’a Dunn’a:

The Blue Hat

This is a blue hat.
It loves you real long time,
On your head,
In your Africa closet,
Next to the submarine,
This is your blue hat,
Eating its way out,
Screaming its way out,
Making nice with the kiddies,
This is your blue hat,
A pounding prince,
With cut fingernails and a mouth full of religion,
Demanding that it be cut down in the revolution.

http://telephone.satellitecollective.org/works/97

 
Kolejna interpretacja to fotografia Niny Meladandri:

http://telephone.satellitecollective.org/works/102

A na koniec instalacja Maurizio Fusillo, która daje nieograniczone pole do dalszych rozważań, link poniżej:

http://telephone.satellitecollective.org/works/187

Na koniec zacytuję słowa Joanny Draszawki:

Myślę, że idea zabawy w głuchy telefon towarzyszy nam każdego dnia. Każde wypowiedziane słowo, każdy gest jest przedmiotem różnych interpretacji. Utrata pierwotnego przekazu jest nieunikniona.

Jej praca znajduje się tutaj:

http://telephone.satellitecollective.org/works/315

Gratuluję wszystkim uczestnikom Telephone: An International Arts Experiment i przekazuję podziękowania dla #SatteliteCollective!

Find Art&what on facebook